νουδουλομπουγιουρντί (όπως φενέρμπαχτσέ)

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να κάνω ολιγοήμερη διακοπή και αποτοξίνωση από τις …προεκλογικές γεύσεις, αλλά «θέλει ο διάολος ν’ αγιάσει,…» αλλά ο αντωνάκης δεν τον αφήνει. Ο Αϊνστάιν λοιπόν της πολιτικής, ο ΠΟΛιτικά ΑΝοιξιάτικος βουτυρομπεμπές, όταν δεν τρώγεται με τα ρούχα του και δεν ασχολείται με τις ντορικές διαγραφές, δίνει χρίσματα.

Μετά από πολλύύύ σκέψη, πήγε κι έδωσε το χρίσμα του κόμματός του, για το δήμο Κοζάνης στην Αννούλα (τη Νανοπούλου ρε) που μάλλον δε βρίσκει κάτι καλύτερο να κάνει από το να κατεβαίνει συνεχώς υποψήφια περιμένοντας το «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…» , αλλά μάλλον θα της έρθει και πάλι το «…τρεις και η κακή του(ης) μοίρα».

Συμβουλή: Κα υποψήφια, Αννούλα μας, θα πρέπει να καταλάβεις –επιτέλους- ότι στην πολιτική ισχύει το «έρωτας από την πρώτη ματιά» και αφού δεν ήρθε με την πρώτη … παράτα τα. Άλλωστε η ζωή (και το γκουρμπέτι) μας διδάσκει ότι όταν δεν γίνει το κλικ με την πρώτη ματιά, αλλά μετά από πολλές ματιές και σκέψεις, ο έρωτας (…η πράξη) επέρχεται όχι από έλξη, αλλά από …αγαμία!!!

(αυτά για το σιουρδοδήμο, για τα δικά μας μουγιουρντιά …later)